ဆင်းရဲချမ်းသာ လူ့သဘာဝ လို့ဆိုပေမဲ့ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် (ခ) အပျိုကြီးမခိုင်ရဲ့ဘဝမှာတော့ ချမ်းသာခြင်းသုခဆိုတာကို မတွေ့ရှိခဲ့ဖူးပါဘူး။ သမုဒ္ဒရာဝမ်းတစ်ထွာဆိုပေမဲ့ အပျိုကြီးမခိုင်ရဲ့ ဝမ်းတစ်ထွာအတွက်ကတော့ သာမန်ထက် ပိုခက်ခဲနေရပြီး တစ်ခါတစ်ရံမှာ ထမင်းတစ်နပ် မုန့်တစ်ချပ်နဲ့သာ ဝမ်းရေး ဖြေရှင်းခဲ့ရပါတယ်။
အိမ်ထောင်သားမွေး မပြုလုပ်ခဲ့ဘဲ မိဘမောင်နှမတွေနဲ့အတူ ဘဝကို ရင်ဆိုင် ဖြတ်သန်းဖို့ စဉ်းစားထားခဲ့ပေမဲ့ ကျန် မောင်နှမနှစ်ဦးကလည်း ဆင်းရဲချို့တဲ့သူတွေဖြစ်တဲ့အတွက် သူ့ဘဝမှာ အားကိုးမှီခိုရာရယ်လို့ ဘယ်သူမှ မရှိခဲ့ပါဘူး။ ဘဝကို ဆင်းရဲချို့တဲ့စွာ ဖြတ်သန်းခဲ့ရသလို ယခုအချိန်ထိလည်း ၅ ပေပတ်လည် ဆိုင်ခန်းကျဉ်းလေးဟာ သူ့ရဲ့နားခို လှဲလှောင်းရာနေရာ ဖြစ်နေပါတယ်။
ဘဝတစ်လျှောက်လုံးမှာ သူကိုးကွယ် ယုံကြည်ရာ ဘာသာရေးအလုပ်နဲ့ အချိန်ကုန်စေခဲ့ပြီး အမြင်အာရုံတစ်ဘက် ဆုံးရှုံးသွားချိန်မှာတော့ ဘဝကို ပိုခက်ခဲစွာ ရုန်းကန်ခဲ့ရပါတယ်။ ဘုရားကျောင်းကန်နေရာတွေဟာ သူ့အတွက်တော့ ရင်ဖွင့်ငိုကြွေးရာ နေရာတွေ ဖြစ်နေခဲ့ရပါတယ်။ အခွင့်သာရခဲ့မယ်ဆိုရင် လက်ကျန်ဘဝ နေ့ရက်တွေမှာ အေးငြိမ်း ချမ်းသာစွာ နားခိုလို့ရမဲ့ နေရာလေးတစ်ခုကို သူမ မျှော်လင့်နေပါတယ်။
Team (ရိုးရာလေး)
