မော်ရင်း စတန်ကို လို့အမည်ရတဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ဦးဟာ အော်တစ်ဇင်ဖြစ်နေတဲ့ အသက် ၂၀ အရွယ် သူ့သားဖြစ်သူနစ်ခ်ရဲ့အနာဂတ်အတွက် အမြဲတွေးပူနေခဲ့ရတာပါ။ သူ နေထိုင်တဲ့ ပင်ဆယ်ဗေးနီးယားပြည်နယ်မှာ မသန်စွမ်းကျောင်းသား/သူတွေက အသက် ၂၂ နှစ်အထိ ကျောင်းတက်လို့ရပါတယ်။ မော်ရင်းက မသန်စွမ်းကလေးတော်တော်များများရဲ့မိဘတွေဆီက သူတို့ကလေးရဲ့အနာဂတ်အကြောင်း တွေးပူနေသံတွေလည်း ကြားခဲ့ရတယ်။
အခြားမိဘတွေလို သူ့သားနစ်ခ်အတွက် သူ့စိုးရိမ်ပူပန်မှုကို နစ်ခ်ရဲ့ကုထုံးပညာရှင် တေလာ ကမ်မာလီသိတော့ သူ့မှာ မသန်စွမ်းသူတွေကို အလုပ်ခန့်ပေးမယ့် ဆိုင်တစ်ဆိုင်ဖွင့်ဖို့ ရည်ရွယ်ချက်ရှိတာကို ပြောပြခဲ့ပါတယ်။ သူတို့နှစ်ဦးနဲ့အတူ ပရဟိတသမား ကေသီ အိုပါမန်းတို့ပူးပေါင်းပြီး အဲ့ဒီအိပ်မက်ကို အကောင်အထည်ဖော်ခဲ့ကြပါတယ်။ ၂၀၂၃ ခုနှစ် ဇန်နဝါရီလမှာ “So Much To Give” အမည်နဲ့ ကော်ဖီဆိုင်ဖွင့်ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။
ဝန်ထမ်း ၆၃ ဦးကို ခန့်အပ်ထားပြီး ဝန်ထမ်း ၈၀ ရာခိုင်နှုန်းက မသန်စွမ်းတဲ့သူတွေပါ။ သူတို့တွေက စားပွဲထိုး၊ ဧည့်ကြို၊ မုန့်ပို့သမား၊ စားဖိုမှူး၊ ပန်းကန်ဆေးသူတွေအဖြစ် လုပ်ကိုင်ကြပါတယ်။ နစ်ခ်ရဲ့မသန်စွမ်းမှုနဲ့ အစားအသောက်ဓာတ်မတည့်မှုတွေကြောင့် ကော်ဖီဆိုင်မှာ အလုပ်လုပ်နိုင်မလားဆိုတာကိုတော့ မော်ရင်း မသိခဲ့ဘူး။ ဒါပေမဲ့ နစ်ခ်က သူ့ရဲ့မျှော်လင့်ချက်မပျက်စေခဲ့ပါဘူး။ ကော်ဖီဆိုင်မဖွင့်ခင် စားသုံးသူမလာခင် စားပွဲတွေကို ခင်းကျင်းပေးတဲ့နေရာမှာ ကူညီပေးခဲ့ပါတယ်။
မော်ရင်းက ကော်ဖီဆိုင်တင်မဟုတ်ဘဲ မသန်စွမ်းသူတွေကို သင်ကြားပေးတဲ့နေရာလေးတစ်ခု ဖန်တီးပေးချင်တဲ့ အိပ်မက်ရှိခဲ့တဲ့အတွက် လမ်းတစ်ဖက်ခြမ်းမှာ ဂီတ၊ ဘဝနေထိုင်မှုစွမ်းရည်တွေ၊ လက်မှုပညာနဲ့ အခြားသင်တန်းတွေကို သင်ကြားပေးတဲ့ Inspiration Studio ကိုလည်း ဖွင့်ထားပါတယ်။
Ref: She knew her son and other people with disabilities have so much to give. So, she opened a cafe to employ them.
WL (ရိုးရာလေး)
